სულ კატალოგში მასალაა: 2414
ნაჩვენებია მასალა: 1-12
გვერდები: 1 2 3 ... 201 202 »

ჯადოსნური ნასახლარი (1)
04.10.2022 18:35-ზე სხვა...nikaberidze1995112650

ჭას ჩავხედე.თითქოს მთვარე იმ ღამით სავსე იყო.მისი შუქი თოვლზე დღის შუქივით ანათებდა მაგრამ ჭაში ოდნავადაც ვერ აღწევდა,თითქოს შავი ხვრელივით ისრუტავდა და შთანთქავდა სინათლეს.ღრმა წყვდიადიდან ერთხელ კიდევ მომესმა ხმა მაგრამ ამჯერად მხოლოდ ბოროტი სიცილის.

aski
25.08.2022 00:32-ზე ჩანახატიteogorgadze41970

alo

შემოგაზაფხულება
05.05.2022 20:27-ზე ლექსიჟანნეტ4091

ყვავილების სურნელი, აჩრდილივით დამყვება
ვინც გაზაფხულს მომიყვანს, მეც ის შემიყვარდება!

დეკემბერი
05.05.2022 16:28-ზე ლექსიჟანნეტ2860

"დეკემბერი"                            
ვხედავ სამოსს როგორ იხდის შემოდგომა
ქარმა ურცხვად გააშიშვლა ხეთა ჯარი,
აკივლებულ ტოტებს ცრემლი მოერია
და ფოთლების წვიმას ვუცქერ ჩემი თვალით.

ვზივარ ფურცლის ნაგლეჯით და კალმით ხელში
ბუხრის ალი გაშიშვლებულ ფიქრებს მიწვავს,
მონატრებულს შემომხვია ხელი მუზამ
წერის მძაფრი სურვილები სუნთქვას მიკრავს.

სევდას გავატან
05.05.2022 16:25-ზე ლექსიჟანნეტ3560

სევდას გავატან იანვარს და თებერვლის დღეებს
შემოვინახავ ასაკინძად ღიმილის მიზეზს,
ფუნჯით შევმატებ ცისარტყელის მხიარულ ფერებს
ზამთრის სიმკაცრით გაყინულ და უფერულ ფიქრებს.

იდუმალი თებერვალი
05.05.2022 16:23-ზე ლექსიჟანნეტ3150

დღეს იდუმალმა თებერვალმა ფრთები გაშალა
მის სიმკაცრეს და სიშავთეთრეს არ აქვს საზღვარი,
ხელი ჩაგვავლო, ამოსუნთქვაც აღარ გვაცალა
მზეც ვეღარ გვათბობს, სხივები აქვს სადღაც გამქრალი.

მოსაწყენი და უფერული დილა გათენდა
მიედინება წამი, წუთი, თითქოს უაზროდ
თოვლის სტუმრობით არემარე სულ გადაფერდა
მეც გავ-შავ-თეთრდი, მოვიწყინე აღარ უარვყოფ.

შიშველ მკლავებზე ოქტომბერს ვიხვევ
05.05.2022 16:18-ზე ლექსიჟანნეტ2900

შიშველ ხელებზე ოქტომბერს ვიხვევ
მაგრამ ანაცვლებ შენი მკლავებით,
გიყურებ, ისევ სიმშვიდეს მირღვევ
სითბოდ დაღვრილი შენი თვალებით.

სიძულვილის ვირუსი
05.05.2022 16:11-ზე ლექსიჟანნეტ2950

უსიკეთოდ დარჩენილი კაცის გული
ბოღმითა და შურით არის აღსავსე,
რატომ გვიკვირს, თუ ამ გულის მეპატრონე
ლახვარს ჩაგვცემს, გვიღალატებს ათასჯერ.

შიში
21.09.2021 21:26-ზე ჩანახატიsalomeferiashvili5630

უეცრად შიშმა ამიტანა, ადამიანის დაკარგვის შიშმა, მარტო დარჩენის შიშმა. წარმოვიდგინე რომ სრულიად მარტო დავრჩი ამ სამყაროში და საკუთარი თავი ძალიან შემებრალა. წარმოდგენა არ მქონდა ამ პატარა, მაგრამ ჩემთვის დიდი ადამიანების გარეშე რა უნდა მექნა. ვინ ვიყავი და რა დავრჩებოდი მათ გარეშე. ძალიან მომინდა აქამდე უთქმელი წინადადებების თქმა. თითქოს გულიდან სიმძიმეს მოვიხსნიდი, თითქოს ამით შევძლებდი ჩემი წილი სიყვარულის გაცემას, ყოველთვის რომ მიჭირდა.

ყოველი დაცემის შემდეგ ისწავლე წამოდგე  და განაგრძო შენი თავის განვითარება
12.09.2021 23:24-ზე მოთხრობაtamcho19955200

ეს ისტორია ჩემ მეგობარზეა და მინდა მოგიყვეთ რა ძლიერია და რამდენის გადატანა დაა შემდეგ ფეხზე წამოდგომა დაა გზის გაგრძელება შეძლო ეს ისტორიაა ყველააა ქალზეაა

ჯადოსნური ციცინათელები
14.08.2021 19:10-ზე მოთხრობაჟანნეტ8290

ახლაც კი, როცა ღამით დავწვები და თვალებს დავხუჭავ, პატარა მოუსვენარი გოგონა ვხდები, რომელმაც ერთ საღამოს ზღაპარში იმოგზაურა.

ამაოება
23.05.2021 14:38-ზე ლექსიyumekira226720

დიდი მანძილი ჩვენ შორის


1 2 3 ... 201 202 »