ყველაზე მეტად ხომ უნდა ძულდეს. ისევ ხომ გრძნობს აუტანელ ტკივილს, ისევ ხომ ეღვიზება ღამე ცრემლებით, ხომ უნდა ძულკდეს?! მაგრამ მაინც უყვარხარს. ახლა ესდოება, თითქოს მოვა რაღაც რაც აუცილებლად შეცვლის წინას და ეს ახლის მოლოდინი ახარებს, ძველებურად ვერა მაგრამ ხომ ახარებს ეს ახლაც იმედია მისთვის.

-ეწევი?
-კი
-ასე ღრმა ნაპასებით რატო?
-მომენატრე და მაგიტომ რა...
გაეღიმა.მასაც ხომ ძალიან ენატრებოდე იმაზე მეტად ვიდრე დემეტრეს,წამიდან წამამდე ენატრებოდა და ეს სულ გულს უწვავდა...

მანქანის მართვა ისე მიჭირდა, მეგონა სადმე ხეს შევასკდებოდი, გზაზე პირველსავე შემხვედრ მაღაზიაში შევედი და „ნაბეღლავი“ ვიყიდე,

ბავშვს ჩავაცვი და მისაღებში გავედი. ზურა ტელეფონში რაღაცას ჩაშტერებოდა, ფეხის ხმაზე გამოგვხედა და კაკის გაუცინა. კარებზე ზარმაც არ დააყოვნა, ბავშვიანად წავედი იქით და კარები გავაღე. დათო ერთი ცალი ვარდით ხელში ატუზული იდგა და მიღიმოდა. მესიამოვნა თან ძალიან. ყოველთვის ასე იცოდა, სამსახურიდან ერთი ვარდით ხელში ბრუნდებოდა. ის ორი თვე აღარ მოქნოდა და მეც მაშინ გამიჩნდა ეჭვები. არადა ყველაფერი ისე კარაგდ დაიწყო. ერთმანეთის იქით მართლა ვერავის ვხედავდით. ერთხელ ლავ სთორსაც მოვყვები!

იმ საღმოსაც ციოდა.
ახლაც ცივა. უშენოდ ყოველთვის ცივა.
ციოდა და წვიმდა. მე ისევ მომაკითხა შენმა მონატრებამ, აქაო და მოვედი, მაგრამ არსადაც წავსულვარო.
ისევ მეტკინა უშენობა. ისევ ისე უცხოდ და ეკლიანად. 

ქალაქი უკვე მორთული იყო ათასგვარი განათებით. ამრეზით ავხედე გზის თავზე გაჭიმულ „ელექტროკარდიოგრაფიას“ და თვალები გადავატრიალე. საოცარი ქალაქია, საოცარი მაცხოვრებლებით.

ამინდს ვერ გადაუწყვიტავს ზამთარს დანებდეს თუ შემოდგომას. ვერც მე გადამიწყვიტავს გავთბე თუ გავიყინო.
რვა დეკემბერია, მაგრამ ფანჯარაში ვიყურები და ოქტომბრის რვა მგონია. ხეები ჯერ არ გაშიშვლებულან, ყოველ შემთხვევაში ჩემ ფანჯრებში.

ჩვენ ვართ ადამიანები

მთელი ჩემი შეგნებული ცხოვრება რაღაცით ვარ უკმაყოფილო! ჩემი თავით განსაკუთრებით!

-ერთხელ ერთი ქერა ტყეში მიდიოდა.. უცებ, ორი მამაკაცი  დაესხა თავს.... მაგრამ ტყიდან შავ ნიღბიანი და შავ მომსასხამიანი უცნობი გამოვარდა, ორივე მამაკაცი მაგრად  სცემა და ქერა გადაარჩინა. მერე მიწაზე დიდი Z დაწრა, თან ქერას უთხრა: -ამით, არასოდეს დაგავიწყდება, ვინ გადაგარჩინა!

 

მართალია, უმეტესობამ, იცით, რაც მოხდა რვა აპრილს, თუმცა საიტის რაღაც ნაწილი არარის ჩვენს ფეისბუქ გვერდზე, ამიტომ მათთვისაა ეს სიახლეც.