რა მოხდებოდა?იმაზეც დარდობდა,რომ ახლა დამიანე გვანცასთან იყო და ის ქალი გონებას აურევდა მის ძმას,ყველაზე მეტად კი ის აშინებდა,რომ თუ დამიანე გაიგებდა სიმართლეს სამუდამოდ დაკარგავდა ძმას ამაზე ფიქრებით იტანჯებოდა ანა მაგრამ ახლა თავს აჯერებდა,რომ ასე უკეთესი იყო.
-მამა,შემოდი_თქვა გახარებულმა ანამ და მამა გადაკოცნა,შემდეგ კი კარი დახურა
-ბექა,როგორ ხარ?_ფეხზე წამოდგა ლუკა მის დანახვაზე და ბექას მოეხვია
-ხომ მშვიდობაა?-ჰკითხა ანამ
-ანა,როგორ ხარ?-გაისმა ტელეფონში დაიანეს ხმა
-კარგად დამი.შენ_უპასუხა გოგონამ
-მეც კარგად ვარ_უპასუხა დამიანემ-ანა,ხომ არ იცი ლანა სადაა?
-ოჰ ანა_ირონიულად თქვა გვანცამ და გოგონას თმაზე მოჰკიდა ხელი
ანამ მისი ხელი მოიცილა
-კარგია არა პოპულარობა_მიმართა მან ანას -კარგია ხომ ჩემი ადგილი რომ დაიკავე
-კი,კარგია_უთხრა ანამ და ჩაიცინა-ჩემი რა ბრალია ჭკუა რომ არ გაქვს თავში
იდუმალება,გაურკვევლობა და საიდუმლო,რომლის შესახებ არავინ არაფერი არ უნდა გაიგოს...შეძლებს კი ემილი ამ ყველაფრის გარეშე გააგრძელოს ცხოვრება? რაღაც ძალიან საეჭვოა...
იმის მისაღწევად თუ რაც მთელი გულით სურდა..ერთი პატარა წვეთი დანებებაც კი საკმარისი აღმოჩნდა.
თბილ ნიავს სიცივის დაეტყო ხელები
არ ხვდება მწველი მზე ხვალინდელ განთიადს,
ლურჯი ცა ოქროსფერ სამოსელს იმოსავს
ჰორიზონტს ყვითელი ფერები ატყვია.
რომანის მთავარი მოქმედება ვითარდება სამ გოგონას შორის, რომლებიც გადაწყვეტენ, რომ ზაფხულის ბოლო ღამე გაათენონ ერთად და გაერთონ, დილას კი მზის ამოსვლას ყველა ერთად შეხვდეს.
ისინი შეხვდებიან სრულიად შემთხვევით სამ ახალგაზრდა და სიმპატიურ ბიჭს,რომლებიც დიდ შთაბეჭდილებას დატოვებენ მათზე.
-ვინ ხარ_უხეშად ჰკითხა მთვრალმა
-შენი ცოლის დაბრუნების შანსი
-რა?_დაიბნა კაცი
თუ კი გატყდი და წამში რაღაც აზრი აგეკვიატა, შენ კი საშუალება მიეცი, რომ მთლიანად გშთანთქას, მაშინ ჩათვალე რომ ღრმა ჭაობში ორივე ფეხით ხარ ჩაფლული და რაც უფრო ეცდები გაექცე მას მით უფრო ჩაგითრევს სიღრმისკენ, სუნთქვას შეგიკრავს და მალე მთლიანად მოგინელებს.
თუ კი ტკივილთან ხშირი კავშირი გაქვს მისი სიმძაფრე იზრდება უსაზღვროდ, და ყოველი შემდეგი ტკივილი გადაფარავს წინამორბედს, მოიცავს შენს სულს და ხორცს, გამოგჭამს შიგნიდან და ამის მიუხედავად მაინც დატოვებს რამდეინიმე ლუკმას მომდევნო მასზე ძლიერი ტკივილის გამოსაკვებად.
ჩვენი დიალოგიდან თითქმის ორი თვე იწურებოდა, მე ჩემს რუტინულ ცხოვრებას წამითაც არ ვღალატობდი. დღეს უჩვეულო ხალხმრავლობა იყო სკვერში, განსაკუთრებით კი ბევრი ბავში თამაშობდა სათამშო მოედანზე, ყველაზე მეტად მათი მოსმენით ვერთობოდი ხოლმე.