განგებამ შეგქმნა ნეტავ,
რა განგებამ გაგაჩინა,
რა განგებამ მოგცა ხედვა,
რა განგებამ მოგავლინა.
ვათენებ? არა ჩემო კარგო მისით თენდება,
მე მხოლოდ ფიქრით ვილამაზებ წყეულ უკუნეთს.
"მენატრები" თქო ისევ გეტყვი მაგრამ ძნელდება,
რადგან იმედის გაცრუებას ვერ შევეგუე.