რა მოხდებოდა?იმაზეც დარდობდა,რომ ახლა დამიანე გვანცასთან იყო და ის ქალი გონებას აურევდა მის ძმას,ყველაზე მეტად კი ის აშინებდა,რომ თუ დამიანე გაიგებდა სიმართლეს სამუდამოდ დაკარგავდა ძმას ამაზე ფიქრებით იტანჯებოდა ანა მაგრამ ახლა თავს აჯერებდა,რომ ასე უკეთესი იყო.
-მამა,შემოდი_თქვა გახარებულმა ანამ და მამა გადაკოცნა,შემდეგ კი კარი დახურა
-ბექა,როგორ ხარ?_ფეხზე წამოდგა ლუკა მის დანახვაზე და ბექას მოეხვია
-ხომ მშვიდობაა?-ჰკითხა ანამ
-ანა,როგორ ხარ?-გაისმა ტელეფონში დაიანეს ხმა
-კარგად დამი.შენ_უპასუხა გოგონამ
-მეც კარგად ვარ_უპასუხა დამიანემ-ანა,ხომ არ იცი ლანა სადაა?
-ანა,როგორ ხარ?-გაისმა ტელეფონში დაიანეს ხმა
-კარგად დამი.შენ_უპასუხა გოგონამ
-მეც კარგად ვარ_უპასუხა დამიანემ-ანა,ხომ არ იცი ლანა სადაა?
-ოჰ ანა_ირონიულად თქვა გვანცამ და გოგონას თმაზე მოჰკიდა ხელი
ანამ მისი ხელი მოიცილა
-კარგია არა პოპულარობა_მიმართა მან ანას -კარგია ხომ ჩემი ადგილი რომ დაიკავე
-კი,კარგია_უთხრა ანამ და ჩაიცინა-ჩემი რა ბრალია ჭკუა რომ არ გაქვს თავში
იდუმალება,გაურკვევლობა და საიდუმლო,რომლის შესახებ არავინ არაფერი არ უნდა გაიგოს...შეძლებს კი ემილი ამ ყველაფრის გარეშე გააგრძელოს ცხოვრება? რაღაც ძალიან საეჭვოა...
იმის მისაღწევად თუ რაც მთელი გულით სურდა..ერთი პატარა წვეთი დანებებაც კი საკმარისი აღმოჩნდა.
-ვინ ხარ_უხეშად ჰკითხა მთვრალმა
-შენი ცოლის დაბრუნების შანსი
-რა?_დაიბნა კაცი
მოდი ანა_კარი გააღო ბექამ და შვილს ჩაეხუტა
-ხომ მშვიდობაა მამა_იკითხა ანამ-როგორც კი დამირეკე მაშინვე წამოვედი.
-კი,ყველაფერი რიგზეა_უპასუხა ბექამ და ანასთან ერთად მისაღებ ოთახში შევიდა.
.რაც უფრო აჭიანურებდა ამ საქმეს მით უფრო ღელავდა და უჭირდა გადაწყვეტილების მიღება,ამიტომაც ახლა უნდა გაეკეთებინა ეს ყველაფერი.ღრმად ჩაისუნთქა და დარეკვას დააჭირა.