ზამთრის თბილი მოგონება (ახდენილი სიზმარი)
| 10.04.2016, 19:29 | |
| -ეწევი? -კი -ასე ღრმა ნაპასებით რატო? -მომენატრე და მაგიტომ რა... გაეღიმა.მასაც ხომ ძალიან ენატრებოდე იმაზე მეტად ვიდრე დემეტრეს,წამიდან წამამდე ენატრებოდა და ეს სულ გულს უწვავდა... -მეც -დღეს რომ ვიგრძენი შეიძლებოდა დამეკარგე.იმ წამსვე მოვკვდი.წამითაც კი ისეთი მტკივნეული იყო უშენობა მეტჯერ აღარ მინდა განვიცადო... ამ საუბრამდე რამდენიმე საათით ადრე იჩხუბეს. სერიოზულად... იყო დემეტრე, ,იყო დამნაშავე. მან ვერ გააგებინა თავის "ძმაკაცებს" ან არ. ის რომ ნინე მისთვის ძვირფასი იყო . მაგრამ ნინემ აპატია ბავშვურად აპატია,. - ამის დედა* შ***** ,ეს გზებიც არ გაიხსნა წამოვიდე. ნინე მომკლავს ამ წამს შენი მონატრება. -დემე დახუჭე თვალები -რატო -მიდი რა -ხო მერე? -მიყვარხარ და მე შენთან ვარ.მგრძნობ? -ყოველთვის ნე,ყოველ წამს, ამ წამსაც. შენი სურნელი ისეთი რეალურია. როგორ მიყვარს ეს გრძნობა შენი სიყვარული რომ ქვია... -გრძნობ? გეხები._"ლოყაზე"(ეს გულში თქვა) -კი.ლოყაზე... ნენეც გაეღიმა ბედნიერს. გულში სითბო და დემეტრე იგრძნო. -აუ ჩემი.. კაი ნენე დაიძინე. უნდა წავიდე. მიყვარხარ. ისე გათიშა ტელეფონი ნენეს ნათქვამსაც არ მოისმინა. გაუკვირდა, არ წყენია. რათქმაუნდა ვერ დაიძინა. იმ დღით ბევრი ემოციის გადატანის მიუხედავდ მაინც ვერაფრით დაიძინა.მთელი ღამე წრიანებდა და ფიქრობდა,დემეტრეზე. სამაგიეროდ დილის რიჟრაჟზე ჩაეძინა. სურნელი, მისი სურნელი ძილშიც იგრძნო.ცხვირის ნესტოებს სასიამოვნოდ მოეფინა საყვარელი ადამიანის კანის სურნელი. მუცელზე ძლიერი მკლავის მოხვევამაც იმოქმედა მის სხეულძე,დააჟრჟოლა,ძილშივე. ყელზე საყვარლეი ბაგეების შეხება იყო მომენტი როცა ის სანთელივით იწვებოდა და გულიც უჩერდებოდა. –ნენე ძილში მოესმა დემეტრეს ხმა. –ნენე ჩემი ნენე ისევ გაიმეორა და ახლა ცხვირის შეხება იგრძნო ლოყანე. გამეღიმა. თვალები გაახილა. იქ იყო მის გვერდით. –დემე? –ხო –მესიზმრები? –ნწ .არა ტუჩის კუთხეში აკოცა და ისევ მის კისერში დააბრუნა თავი. ნენემ თავისი ფეხები დემეს ფეხებში მოაქცია. –როგორი გაყინულია. როგორ ჩამოხვდეი ამ თოვლში, გზები ხომ არ იყო? –ფეხით. | |
| ნანახია: 2468 | რამოტვირთვები: 0 | კომენტარი: 2 | | |
| სულ კომენტარები: 2 | |
|
| |
0
